تعیین فراوانی عوامل باکتریال عفونت ادراری و الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی آنها در مراجعین آزمایشگاه های تشخیص طبی سمنان

سابقه و هدف: عفونت های دستگاه ادراری از نظر شیوع، پس از عفونت های تنفسی مرتبه دوم و از نظرمراجعات بیماری های بزرگسالان به پزشک مرتبه اول را دارا است. در اغلب بیماری های عفونی از جمله عفونت ادراری لازم است پزشک قبل از شناخت قطعی عامل عفونت و حساسیت آنتی بیوتیکی آن، درمان را آغاز کند، لذا باید اطلاعات کافی در زمینه عامل عفونت و حساسیت آنتی بیوتیکی آن را داشته باشد. هدف این پژوهش تعیین فراوانی عوامل باکتریال عفونت ادراری و الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی آن طی سال 1378 در سمنان است. مواد و روش ها: نمونه های مورد نیاز این پژوهش از آزمایشگاه های تشخیص طبی سمنان جمع آوری گردیده اند. نمونه برداری ادرار در این آزمایشگاه ها به طریقه MSU انجام شده و نمونه ادرار با استفاده از لوپ استاندارد یک صدم بر روی پترهای Blood Agar ،EMB Agar کشت داده شده است. پتری نمونه هایی که به عنوان ادرار عفونی شناخته شده است، در صورتی که بیمار از دو هفته قبل سابقه انجام جراحی دستگاه ادراری یا سوندگذاری نداشته باشد، به دانشکده پزشکی سمنان انتقال یافته و ضمن شناسایی باکتری، آنتی بیوگرام به روش Kirby-Bauer برای آن انجام شده است. یافته ها: فراوانی باکتریهای عامل عفونت ادراری در 932 نمونه مورد بررسی چنین بود: اشریشیاکلی 704 (75.5%)، کلبسیلا 162 (17.4%)، استافیلوکوک های کوآگولاز منفی 22 (2.4%)، سیتروباکتر 22 (2.4%)، انتروباکتر 11 (1.2%)، سودوموناس 4 (0.4%)، پروتئوس 4 (0.4%) و انتروکوک 3 (0.3%). میزان حساسیت نسبت به آنتی بیوتیک ها نیز چنین بود: سیپروفلوکساسین 93.7%، جنتامایسین 90%، سفیکسیم 86.1%، نالیدیکسیک اسید 73.8%، نیتتروفورانتوئین 65.2%، کوتریموکسازول 42%، آمپی سیلین 3.6%. نتیجه گیری: شایع ترین باکتری ایجاد کننده عفونت ادراری در سمنان اشریشیاکلی است. کلبسیلا و استافیلوکوک های کوآگولاز منفی به ترتیب در رده دوم و سوم قرار می گیرند. پروتئوس و انتروکوک از کمترین شیوع برخوردار هستند. از آنتی بیوتیک های مورد استفاده بیشترین حساسیت به سیپروفلوکساسین وجود دارد. جنتامایسین و سفیکسیم به ترتیب در رده دوم و سوم قرار دارند. کمترین میزان حساسیت نسبت به آمپی سیلین مشاهده شده است.